Z angielskiego – Eye Movement Desensitization and Reprocesing.
Terapia wprowadzona ponad 30 lat temu przez Ameryskanska psychiatre, Francine Shapiro. W trakcie spaceru w parku, Shapiro zauważyła, że ruchy oczu zmniejszają jej stres i niepokój. Zainspirowana tym odkryciem, rozpoczęła badania nad wykorzystaniem ruchów oczu w terapii dla osób z zaburzeniami stresu pourazowego. W 1989 roku opublikowała wyniki swoich badań i zaprezentowała nową metodę terapii na konferencji American Psychological Association. Od tamtego czasu terapia EMDR zyskała na popularności i jest stosowana w wielu krajach na całym świecie jako skuteczna metoda leczenia traumy i innych zaburzeń emocjonalnych.
EMDR jest uznana i zatwierdzona przez wiele organizacji i instytucji związanych z opieką zdrowotną na całym świecie, w tym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, Światową Organizację Zdrowia (WHO), Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH) w USA, Departament Spraw Weteranów, Departament Zdrowia Wielkiej Brytanii i wiele innych...
EMDR to terapia, która ma na celu pomóc osobom, które doświadczyły trudnych i traumatycznych wydarzeń, przetworzyć swoje emocje i myśli, aby osiągnąć zdrowsze i bardziej funkcjonalne podejście do życia.
Terapia EMDR korzystając z wiedzy neurofizjologicznej, opiera się na założeniu ze ludzki mózg posiada naturalne zasoby do regeneracji psychicznej. Kiedy człowiek doświadcza cierpienia, wspomnienia związane z tym wydarzeniem, zostają zablokowane i nieprzetworzone przez mózg. Szczególnie gdy to traumatyczne wydarzenie jest intensywne, długotrwałe lub powtarzające się, mózg bardzo często nie jest w stanie przetworzyć tych doznań.
Takie zamrożone wspomnienia są bardzo obciążające i mogą powodować ponowne przeżywanie "złych” emocji i doznań fizycznych, które pojawiły się podczas wydarzenia traumatyzującego. Aktywacja tych wspomnień podczas różnych sytuacji życiowych jest nieświadoma i prowadzi do wielu objawów takich jak:
Kiedy nasz system nerwowy nie jest w stanie sobie sam poradzić z wspomnieniami traumatycznego wydarzenia i odczuwanymi w związku z tym emocjami, potrzebna jest pomoc z zewnątrz.
Terapia EMDR ma na celu pomoc w przetworzeniu traumatycznych wspomnień i doświadczeń, które mogą utrzymywać się w pamięci jako natrętne oraz powodować trudności emocjonalne i zachowania problematyczne. W związku z tym, odczuwane negatywne emocje oraz objawy ulegną zmniejszeniu, a osoba odczuje ulgę.
Badania, doświadczenie terapeutów i opinie pacjentów na całym świecie wskazują na skuteczność tej terapii w zmniejszeniu objawów związanych z traumatycznymi doświadczeniami, takich jak natrętne myśli, koszmary senne, lęki i stany depresyjne. W wyniku terapii EMDR, pacjenci odczuwają większą elastyczność emocjonalną i poprawę jakości życia.
Podczas terapii, terapeuta prosi klienta o przywołanie bolesnego wspomnienia i skupieniu się na emocjach, myślach i sygnałach z ciała, które mu przy tym towarzyszą. Następnie klient wodzi wzrokiem za ręką terapeuty i podczas ruchu gałek ocznych, następuje stymulacja półkul mózgowych. Kiedy przeżywamy traumę, emocje są tak silne, że lewa półkula nie jest w stanie przetworzyć doświadczenia. Ruch gałek ocznych umożliwia aktywowanie obu półkul mózgowych. Prawa półkula wycisza się, a lewa odpowiedzialna za myślenie aktywuje się. EMDR umożliwia zintegrowanie i przeorganizowanie doświadczeń w taki sposób, aby wydarzenie traumatyzujące mogło zostać 'domknięte' i pozostało elementem przeszłości. Dzięki temu osoba może spojrzeć na bolesną traumę jako na odległe doświadczenie.
Sesja EMDR trwa od 60 do 90 minut. Liczba sesji potrzebnych do osiągnięcia celu terapii może się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb klienta. Terapia EMDR jest zwykle stosunkowo krótkoterminowa, a sesje trwają zazwyczaj od kilku do kilkunastu tygodni, co oznacza, że klienci mogą doświadczyć poprawy szybciej niż w przypadku innych form terapii.